Opruimen, wegsnoeien en zaaien in maart
Afgelopen week, half maart, was het lentezonnetje af en toe al lekker warm, prima weer om de volkstuin in te gaan voor een voorjaarsschoonmaak. Sommige tuinders doen dat al in de herfst: de tuin “winterklaar” maken. Ik heb alles lekker laten liggen en afsterven. Uitgebloeide planten geven ook een mooi silhouet aan de tuin, bovendien zijn de bladeren een prima winterdeken en verteert het meeste toch.
Knak knak knak
De lente komt eraan!
Eindelijk! De lente komt eraan en er wordt ons warmer weer beloofd. Ik tel de dagen af totdat er weer water op de volkstuin is en het tuinseizoen echt van start gaat. De Prunus en sneeuwklokjes zijn al bijna uitgebloeid maar de Helleborus (stinkend nieskruid) bloeit dapper door. Ik vind dit zo’n mooie en moedgevende plant. Terwijl bijna alles in de tuin is afgestorven, dor en kaal, staat de Helleborus vol in bloei alsof ze zeggen wilt: wacht maar rustig af, alles komt goed! De groene bloemen met een rood randje zien er sterk uit. Dat klopt ook want de plant bloeit van december tot april. Maar niet alleen de Helleborus is groen.
Wanneer ik naar de groene aanslag op het terras en mijn huisje kijk denk ik: werk aan de winkel! Maar ja, om te boenen heb je schoon water nodig. Nog eventjes een paar weken wachten dus.
Winkelen in eigen tuin
Het allerleukste aan moestuinieren vind ik ‘winkelen’ in eigen tuin. Wanneer ik eenmaal op een zomerse dag in mijn volkstuin ben, heb ik meestal geen zin meer om op mijn fiets te springen om naar de supermarkt te gaan. Ook al hoef ik slechts de Amstel over te steken en ben ik in 5 minuten in de stad. Het liefst kijk ik eerst of ik iets uit de grond kan trekken, zoals een rode biet, en of er nog iets lekkers te plukken valt zoals kruiden, kapucijners of boomspinazie. In mijn schuurtje heb ik een kist met etenswaren als rijst, meel, bonen etc. op voorraad. In het koelkastje ligt altijd nog wel een ei en wat kaas. Zo fabriceer ik regelmatig een geïmproviseerde tuinmaaltijd, heerlijk!
Uitbreiding naar de buren
Mijn droom: een kasje
Elke keer wanneer ik een klein kweekkasje bij anderen in de tuin zag staan, vol blozende tomaatjes en fris groene komkommertjes dacht ik: dat wil ik ook! Maar ik heb er geen plek voor… kwam er gelijk weer achteraan.
Mijn tuin staat vol en zeker in de zomer is het één groene oase. Maar als je beter kijkt naar de beplanting, tja, die hoek met Daglelies, die al in de tuin stonden, is wel erg groot geworden en vind ik ze nou zó mooi?
Eerst even meten Lees verder →
Twee jaar geleden had ik emmers vol kleine, zure druiven
In mijn tuin pronkt een druif. Ik denk dat hij al heel lang in de tuin staat, want de hoofdtak ziet er oud uit. Soms vraag ik me af: ondersteunt de druif nou mijn gammele pergola of andersom? Tijdens mijn eerste tuinjaar, 2 jaar geleden, heb ik niets aan onderhoud gedaan (aan de druif dus), gewoon omdat ik geen idee had en als je in de zomer een tuin overneemt komt er al genoeg op je af. Maar de druif groeide enorm (dat is wat druiven doen) en aan het eind van de zomer hing het helemaal vol met trosjes ienie-mini druifjes.
Het leken wel zure bommetjes
Blauwschokkers (Pisum sativum), als er één gewas is dat altijd lukt, is dit het wel. Perfect voor een beginnende tuinder zoals ik, want er mag best wel iets mislukken maar een succesje oogsten is toch wel fijner. De (biologische) zaden kun je in het voorjaar planten, van maart tot half mei. Er zijn 2 soorten kapucijners: korte gewassen (stam) en hoge gewassen (rijs). Omdat ik er wel van houd om de hoogte in te gaan, koos ik voor het laatste.
Serendipity
Deze term is vaker van toepassing op mijn volkstuinavonturen. Ik kom toevallig tot ontdekkingen. Natuurlijk weten doorgewinterde tuinders het allang, maar voor mij was het echt nieuw: prei is een twee-jarig gewas en gaat prachtig bloeien in het tweede jaar om vervolgens zaden te produceren.
Van dikke knop naar een hoedje dat loslaat
Ik heb de afgelopen maand vol verwondering naar mijn moestuin staan kijken. En met name naar de prei die ik vorig jaar had geplant. Netjes zoals het hoort: met een stokje een gaatje in de aarde gemaakt en het prille plantje (sprietje) er voorzichtig in gestopt.
De zomer spat van je bord af
Dit is het leukste aan tuinieren: oogsten!
Na een citytrip Lille reed ik direct door naar mijn tuin. Moe van alle indrukken kwam ik aan rond vijf uur. Zin om boodschappen te halen had ik niet, dus stapte ik mijn tuin in om te kijken wat voor eetbaars ik zou kunnen oogsten. Gelukkig heb ik ook altijd een voorraadje aan houdbaar eten in mijn tuinhuisje en in mijn koelkastje vond ik nog mozzarella, komkommer en tomaatjes. Bij elkaar genoeg om de avond mee door te komen.
Eetbare bloemen
Vorig jaar heb ik een bloemenmix gezaaid, lekker voor de bijtjes, en daar zat ook Borage ofwel Komkommerkruid bij. Ik vond het leuke bloemen en baalde dat ik geen zaad had bewaard. Maar achteraf is dat ook niet nodig geweest, de plant heeft zichzelf uitgezaaid en ja hoor, ze komen weer tevoorschijn in mijn moestuin.
Van wild naar weelderig
Het blijft leuk, terug kijken. Ik heb gemerkt dat het best handig om veel foto’s te maken. Natuurlijk weet ik nog dat mijn tuin in het begin verwilderd was en overwoekerd door vooral grassen, onkruid en nog meer onkruid. Maar als ik de foto’s erbij pak verbaas ik me erover dat je dat toch weer snel vergeet. Wat een contrast: toen en nu!
Bloed, zweet en spitten!
Wat hebben we hard gewerkt! Over stap 1: het wegspitten van het onkruid (wegtrekken was onmogelijk door de keiharde klei) heb ik al eens geschreven. Stap 2 was iets meer structuur aanbrengen in de tuin. Lees verder →
Groen groen groen
Welkom in mijn groene oase van 300 m2, aan de rand van Amsterdam. Via een kronkelpaadje wandel je mijn tuin in, onder de (nu deels ingestorte pergola) door. Lees verder →
Mijn volkstuin in Amsterdam, wanneer ik daarover vertel reageren veel mensen met "wat leuk!" Maar al snel volgen er veel vragen: “kun je er ook slapen? heb je een moestuin? is er een wachtlijst?"
Volkstuinieren is voor mij een ontdekkingstocht. Ik vertel over mijn kleine huisje en grote tuin en ga op pad. Want kijken in andermans tuinen is ook leerzaam (en leuk!). Lees mee en laat je inspireren. XXX Marieke
