De ontdektuin van Heidi & Bas

Kunst en tuinieren  

Mijn zus Heidi de Geus (42, kunstenares èn tuinder) heeft de mooie illustratie gemaakt, die bovenaan mijn Blog te zien is. Als inspiratie voor het papieren knipwerkje (ja! het is helemaal geknipt!) kozen we (uiteraard) een tuinhuisje, weliswaar een fantasiemodel in een moderne uitvoering. Superblij ben ik ermee, maar waar ik ook blij mee ben: Heidi heeft een volkstuin op hetzelfde tuincomplex. Heel gezellig dus. Samen met haar vriend Bas Feenstra (45, kunstenaar èn tuinder) en hun kinderen Keije (8) en Silke (4) genieten ze zoveel mogelijk van hun groene paradijsje aan de rand van Amsterdam.

Kwekerij de Kerf

Sinds 9 jaar hebben Heidi en Bas deze volkstuin. En alsof één tuin nog niet genoeg is, huren ze ook nog een eilandje in Langedijk. Op deze akker telen ze, onder de naam Kwekerij de Kerf, allerlei (soms vergeten) groenten zoals Crosne, Palmkool en Aardpeer, verschillende soorten kleinfruit maar ook bloemen als dahlia’s en goudsbloemen. Op Amstel Glorie hebben ze ook geprobeerd om wat groenten te telen, voor eigen gebruik, maar het bleek toch vaak een strijd tegen de slakken en andere tuindieren die de gewassen opsnoepten. Omdat ze tegenwoordig, vanwege de Kerf, iets minder tijd hebben voor de volkstuin, bloeit en groeit alles wat wilder door elkaar. Achter de rode Zonnehoed staat nog wat Rabarber en tussen de, pas aangeplante, fruitboompjes groeit Pluimpapaver en Cosmea. Maar ach, wat geeft het?

De hele dag in een hangmat? Niets voor mij!

Heidi verteld lachend: “Bas is van het basis onderhoud, zoals het grasmaaien, snoeien en klussen aan het huisje. Ik ben meer van het incidentele, spontane onderhoud. Ook al neem ik me soms voor om een middagje niets te doen in de tuin, voor ik het weet sta ik weer Heermoes uit de grond te trekken of ander onkruid weg te schoffelen. Ik red het toch niet om de hele dag in de hangmat te liggen.”

Snoepen uit de kas

En dat is maar goed ook, want in een volkstuin is altijd wel wat te doen. In het kasje, dat ze kregen van een buurman, hangen rijpe tomaten, klaar om geplukt te worden. Het zijn minimoestuin tomaatjes van AH. Keije heeft ze in het voorjaar gezaaid, in zo’n mini potje, en Bas heeft ze verder verzorgd in de kas. En wat doen ze het goed! Tomaten hebben niet zo heel veel water nodig, 1 keer per week is voldoende. De komkommerplant groeit ook prima in de kas, elke week zijn er een paar komkommertjes klaar en de plant blijft het maar doen.

De kinderen doen hier andere dingen dan thuis

De minimoestuinactie vond Keije reuze interessant, samen met een vriendje heeft hij zelfs zijn eigen moestuinbak gekregen. Maar er is nog meer te beleven in de volkstuin. Heidi: “ik vind het heel fijn dat we hier geen stroom (lees tv) en internet hebben. Daardoor gaan de kinderen andere dingen doen zoals bijen bekijken bij ons zelfgemaakte insectenhotel. Er zitten oa. solitaire bijen in, heel interessant om te zien. Soms metselen de insecten de gaatjes helemaal dicht. Laatst was er een enorme bijenzwerm, een heel volk, in onze tuin. De imkers van Amstel Glorie moesten er aan te pas komen om het volk weer te verhuizen. Dit soort dingen maak je anders niet snel mee. Bas gaat ook regelmatig stekelbaarsjes vissen, samen met Keije. We vullen dan een aquariumbak met water voor de dagvangst. Wat ook leuk is: in de tuin staan planten waar je als kind wat mee kunt. Zoals het kleefkruid dat zo lekker aan je kleding blijft hangen. En de springbalsemien, ik vond het zelf als kind ook altijd leuk om te knoppen te laten springen.”

Van decorstuk naar klim- & schommelrek èn aardbeienbalkon!

Dat in deze tuin niet alleen kinderen spelen, is te zien. Midden in de tuin staat een grote, houten stellage dat inmiddels meerdere functies heeft en heeft gekend. Ooit was het een imposant decorstuk voor een dansvoorstelling, ontworpen door Heidi. Omdat het zonde was om niet meer te gebruiken, bouwden Heidi en Bas de stellage weer op in de tuin. Er werden wat schommelhaken in geschroefd en een net gespannen waar je op kunt liggen. Het is op de foto niet te zien, maar via een trappetje achter de hoge conifeer, klim je het bouwwerk op. Regelmatig worden er schommels aan opgehangen en is het een klim- en speelplek voor de kinderen. Maar Bas zag nog meer mogelijkheden: de potten met aardbeien verhuisden naar boven, veilig tegen slakkenvraat, als een soort Zomerkoninkjes ballustrade. En de, onlangs gekregen kano, kon er ook nog wel bij. Multifunctioneel dus.

Een kiwiplant (links) klimt langzaam omhoog en aardbeienstekken hangen naar beneden.

Beelden van Bas

Maar er is nog meer te ontdekken in de tuin. Op het dak, aan zowel de voor- als achterkant, zitten zelfgemaakte beelden. Bas: “ik had planken gehaald want de oude daklijsten moesten vervangen worden. Toen ik alles had gezaagd, bleken ze in het midden niet te passen en daarom heb ik die beelden eigenlijk gemaakt, om het gat te verdoezelen. Gewoon van klei, maar inmiddels zitten ze er al weer jaren op. Ze blijken vorstbestendig te zijn.” Aan de achterkant zit een hond op het dak, een waakhond. Aan de voorkant van het huisje een stapeling van vier dieren: een platvis, schildpad, kikker en vogel.

Een ander beeld, de “wipeend”,  is wat meer uit de kluiten gewassen. De vorige tuinbewoners hadden een “wipkip” in de tuin gezet, maar dat ding was helemaal vergaan, op de grote veer na. Bas maakte zelf de grote eend, uit een omgezaagde boom van de buren. Het is mooi cederhout. Een leuk voorbeeld dat kunst en spelen goed samen kunnen gaan.

Kleine ontdekkingen in de tuin

Dat dit een tuin van twee creatievelingen is mag duidelijk zijn. Zo is er nog meer te ontdekken wanneer je rondwandelt. Aan een boom bijvoorbeeld hangt een klein portretje, door Bas gemaakt uit klei. Maar niet alles is zelf gemaakt. Boven de deur van het kleine huisje hangt, als een soort wapen, een spatlap van een oude riksja, gekocht op Koningsdag.

Najaarskleur en Mispel

Terwijl Silke lekker in de tuin speelt met de wipeend en de hangmat, wijst Heidi me op een bijzondere stuik/boom: de Mispel. Je zou de Mispel een vergeten fruit kunnen noemen want je ziet deze boom niet vaak meer en je kunt je afvragen waarom. De kleine boom is gemakkelijk in onderhoud, bloeit mooi wit in mei/juni en geeft in het late najaar bijzondere vruchten die zelfs nachtvorst kunnen verdragen. Nou Heidi: ik kom graag proeven!

Klein maar superfijn

Het tuinhuisje is niet heel groot, ongeveer 4 x 4 meter. Heidi verteld: “we zouden het huisje graag iets willen uitbouwen met een klein slaapkamertje aan de zijkant. Omdat het zo klein is slapen we hier bijna nooit, want met z’n vieren is het wel erg krap. Afgelopen zomer hebben we daarom de tent maar opgezet in de tuin, zodat we een paar dagen konden blijven. En een douche zou ook wel fijn zijn. Toch hoeft het van mij niet zo luxe hoor. Als het ‘s avonds donker wordt steken we gewoon wat kaarsen aan.” Silke zou hier wel willen wonen: “want er komen altijd veel mensen langs.”

Heidi: “Deze tuin is gewoon een hele fijne plek, de kinderen kunnen lekker hun gang gaan, en wij eigenlijk ook.”

Ben je nieuwsgierig naar het werk van Heidi? Neem dan een kijkje op haar website:  Heidi de Geus

Ben je nieuwsgierig naar kwekerij de Kerf van Heidi en Bas? Neem dan een kijkje op hun blog: Kwekerij de Kerf